35 قاب سینمایی بی نظیر که راستا حرفه ای کریستوفر نولان را تعریف می نمایند

به گزارش مجله سرگرمی، نولان به لطف همکاری با والی فیستر و هویته ون هویتما، یکی از هنرمندان پیشتاز صنعت سینما است. نولان طی دو دهه گذشته تبدیل به یکی از شجاع ترین و خلاق ترین هنرمندانی شده است که در سطح استودیویی فعالیت می نماید. بخشی از این دستاورد ماحصل آن است که این فیلم ساز همکاران مناسب خود را، والی فیستر و هویته ون هویتما، دو تصویربردار که تا به امروز پشت دوربین تمام فیلم های نولان قرار گرفته اند، پیدا نموده است.

35 قاب سینمایی بی نظیر که راستا حرفه ای کریستوفر نولان را تعریف می نمایند

فیستر به لطف فیلم های نولان چهار مرتبه برای بتمن آغاز می نماید (Batman Begins)، شوالیه تاریکی (The Dark Knight)، پرستیژ (The Prestige) و تلقین (Inception) نامزد اسکار شده است و یک مرتبه برای فیلم تلقین آن را به دست آورده است.

هویتما هم برای دانکرک (Dunkirk) یک مرتبه نامزدی اسکار را به کارنامه کاری خود افزوده است.

این سه مرد با هم برخی از خاطره انگیزترین فیلم های هالیوود در قرن بیست و یکم را رقم زده اند.

هویته ون هویتما سال گذشته درباره جادوی نولان به همکار خود راجر دیکنز گفت: بسیاری از مردم درباره کریس می گویند که او یک دقت مخصوص در قصه گویی دارد، اما یکی از چیزهایی که من در آغاز کار کردن با او یاد گرفتم و یکی از چیزهایی که او را به خاطرش دوست دارم، این است که او به شدت فیلم سازی غریزی است.

او تمام نیروهایی که به ما داده می گردد را درک می نماید، مثل آب و هوا. مردم همواره می گویند که شما در رابطه با آب و هوا خیلی خوش شانس هستید، اما او هرگز خوش شانس نبوده است. او فقط در هر آب و هوایی که به او داده گردد، فیلم برداری می نماید.

تعداد کمی از مردم وجود دارند که بتوانند آن قدر شایسته با توجه به شرایطی که برای او به وجود می آید در خلق کردن چیزی انقدر خوب عمل نمایند. او به هیچ وجه توسط چیزهایی که به نتیجه نمی رسند یا به شدت تغییر می نمایند تحت تأثیر قرار نمی گیرد یا نمی ترسد.

او درباره چیزهایی که می خواهد عقاید محکمی دارد و به حدی از آن ها مطمئن است که گاهی می تواند تبدیل به مدیری سخت گیر گردد.

بعد از ساخت انگاشته (Tenet) و آینده ای که حتما پر از بلاک باسترهای بیشتر خواهد بود، مجله ایندی وایر نگاهی به کارنامه حرفه ای نولان انداخته است و نماهایی که دیدگاه هنری او را تشریح می نمایند، معرفی نموده است.

1. تصادف هواپیما در انگاشته (Tenet)

گاهی اوقات آن چه باعث کم نظیر شدن یک نما می گردد، چیزی است که درون آن دیده می گردد، نه تلاشی که برای ساخته شدن آن اجرا شده است. برای مثال صحنه تصادف هواپیما در فیلم انگاشته.

فیلم نامه شامل سکانس سرقتی بود که درون یک هواپیمای بوئینگ 747 در حال برخورد با ساختمان فرودگاه به وقوع می پیوست، پس طبیعتا نولان و تیمش یک بوئینگ 747 واقعی را خریداری کردند تا در طی فیلم برداری آن را منفجر نمایند.

ضبط کردن لحظه انفجار باعث شد که نولان یکی از شگقت انگیزترین نماهای کارنامه کاری خود تا به امروز را به وجود بیاورد.

نولان درباره این سکانس به مجله توتال فیلم گفته است: می خواستم این سکانس را با استفاده از مینیاتورها و قطعات صحنه مصنوعی و ترکیبی از جلوه های ویژه بسازم، اما وقتی که در ویکتورویل، ایالت کالیفرنیا، به دنبال مکان فیلم برداری می گشتیم، افراد گروه نمایشگاهی از هواپیماهای قدیمی را پیدا کردند. آغاز به آنالیز ارقام کردیم. معلوم شد که در واقع خریدن یک هواپیمای واقعی و اجرای واقعی این سکانس در مقابل دوربین از مینیاتورها و جهت رایانه ای به صرفه تر است.

2. راه آهن ها در انگاشته

فیلم 200 میلیون دلاری نولان برپایه یک پیچش داستانی که در آن خطوط زمانی رو به جلو و رو به عقب با هم برخورد می نمایند، ساخته شده است.

به همین دلیل است که کارگردان و تصویربردار، هویته ون هویتما، با هوش بالای خود مدام در جلوه های دیداری فیلم از تصاویر دارای نیروی بصری ادامه دار استفاده می نمایند.

بهترین آن ها در اوایل فیلم نمایش داده می گردد. یک نمای بسته از جان دیوید واشنگتن بین دو خط راه آهن. قطارها در جهتهای مخالف در حرکت اند.

این یک پیش نمایش ساده از وقایعی است که در ادامه فیلم قرار است رخ بدهند.

3. جهانی معکوس در انگاشته

کریستوفر نولان در سکانسی که در آن جان دیوید واشنگتن برای نخستین بار وارد جهانی معکوس می گردد به یک لحظه نفس گیر احتیاج داشت.

او این لحظه را با یک نمای دنبال نماینده که در آن نیم رخ تاریک واشنگتن در مقابل رنگ های لرزان جهانی معکوس قرار می گیرند، به ثبت رساند.

اگرچه جلو های ویژه معکوس باعث ایجاد یکی از عوامل اصلی جذابیت این نما می شوند، اما در نهایت این تضاد رنگ و دوربین لرزان هویته ون هویتما هستند که هیبت سوررئال به هم ریخته مخصوص را به این نما می دهند.

4. انفجار ساختمان در انگاشته

مفهوم معکوس سازی زمان در انگاشته به نولان و تیمش اجازه داد که به تعداد زیادی از جلوه های دیداری خیره نماینده دست پیدا نمایند که هیچ کدام آن ها شگفت انگیزتر از منفجر شدن و دوباره شکل دریافت یک ساختمان به یک اندازه نبود.

سرپرست جلوه های ویژه بصری فیلم انگاشته، اندرو جکسون، درباره این سکانس در مصاحبه ای گفته است: ما به یک نقشه رسیدیم که شامل ساختن مینیاتورهای عظیم بود. آن ها یک سوم اندازه واقعی بودند. ما دو ساختمان ساختیم. با مقیاس های یک سوم اندازه حقیقی و آن ها را منفجر کردیم.

یکی را از بالا منفجر کردیم و دیگری را از پایین. زاویه دوربین را طوری تنطیم کردیم که بتوانیم آن ها را به هم وصل کنیم. یک ترکیب از دو انفجار مینیاتوری جداگانه. این سکانس مثال خوبی از یکپارچگی کامل جلوه های ویژه بصری، جلوه های ویژه میدانی و تیم هنری است که همه با هم کار می کردند تا به نتیجه راضی نماینده ای برسند. این احتمالا عظیمترین همکاری جلوه های ویژه بصری و میدانی در یک فیلم بوده است.

5. پس از اوج گیری در انگاشته

وقتی پای تصاویر در میان باشد، انگاشته یکی از شلوغ ترین فیلم های نولان است.

در بیشتر قاب ها برای تأکید بر لحظه های سفر رو به جلو یا رو به عقب قهرمان، به طور پیوسته جنبش و حرکت وجود دارد.

تعجبی ندارد که صحنه نهایی گران قیمت با حضور آرون تایلر-جانسون، جان دیوید واشنگتن و رابرت پتینسون به این اندازه تأثیرگذار است. صحنه ای که یادآور فیلم سازان محبوب نولان، دیوید لین و سرجیو لئونه است.

صحنه ای که به دنبال وسعت و قهوه ای بودنش احساس تعلیق و فراجهانی بودن و حتی تا اندازه ای آخرالزمانی به مخاطب القا می نماید.

در این نقطه فیلم است که نولان به مخاطب اجازه می دهد دوباره نفس بکشد.

6. نگاه کردن در تعقیب (Following)

نخستین فیلم سینمایی نولان، تعقیب، در سال 1998 به سینماها آمد و جرمی توبالد به عنوان نویسنده جوانی که برای پیدا کردن ایده رمان بعدی خود آغاز به دنبال کردن غریبه ها می نماید در آن نقش آفرینی کرد.

تصویربرداری فیلم را خود نولان انجام داد و تمهیدات بصری یافت که بتواند به دام افتادن قهرمان به وسیله وسواس های خودش را نشان دهد.

7. لئونارد و کاترین در یادگاری (Memento)

فیلم سال 2000 نولان نه تنها او را به جهان معرفی کرد، بلکه او را با فیلم بردار محبوب خود، والی فیستر، آشنا کرد.

کسی که در دهه بعد سبک بصری نولان را به بهترین شکل اجرا کرد. تفاوت بین تصویر های رنگی و سیاه-سفید گرفته شده در یادگاری به خوبی تفاوت خط زمانی داستان را به نمایش می گذارد.

احتمالا برانگیزاننده ترین نما، نمای لئونارد است که روی زمین کنار همسر مرده اش، کاترین، افتاده است. آغاز زندگی جدیدش در سمت چپ تصویر و سرانجام زندگی قبلی اش در سمت راست آن.

8. آیینه ها در یادگاری

نولان و فیستر با استفاده از آیینه ها برای قاب بندی و بازتاب دادن درونیات لئونارد (با بازی گای پیرس) به همان شیوه ای که هیچکاک در مرد عوضی هنری فوندا را نشان می دهد، در بخش های سیاه و سفید فیلم به شیوه ای تقریبا هیچکاکی دست می یابند.

پیروزیت فیلم دو هنرمند را با هم به سمت سیستم فیلم سازی استودیویی هالیوود و برادران وارنر کشاند.

9. کوچه تاریک در بی خوابی (Insomnia)

پیش از این که نولان و فیستر با سه گانه شوالیه تاریکی به ترکیب رنگ آبی-خاکستری خود دست یابند، فضای کاری رنگ محور خود را سال 2002 در فیلم بی خوابی با بازی آل پاچینو و رابین ویلیامز به نمایش گذاشته بودند.

در نماهایی مانند این، نولان فضای سرد صحنه های آلاسکامانند خود را به وسیله درجه بندی رنگ ها در سطح بالایی نگه می دارد، در حالی که ایزوله کردن، ترس از فضاهای تنگ و تلگراف های منقطع سردرگمی پاچینو را برجسته می نمایند.

10. بروس وین در بتمن آغاز می نماید (Batman Begins)

از بین تمام نماهای نزدیک سه گانه شوالیه تاریکی نولان، احتمالا همین نما که در اولین قسمت این سه گانه از بروس وین گرفته شده است، بهترین آن ها است.

همه آن چیزی که احتیاج است درباره این شخصیت بدانید به بهترین شکل ممکن توسط نورپردازی جیکل و هایدگونه فیستر بر صورت بروس، مشخص است.

بروس وینی که در مقابل یک آسمان آبی سرد قرار گرفته است.

11. غار خفاشی در بتمن آغاز می نماید

یکی از برانگیزاننده ترین تصاویر در تمام قسمت های سه گانه شوالیه تاریکی این نما است که در آن بروس وین در مقابل ترس خود از خفاش ها ایستادگی می نماید.

این یکی از صحنه های ادامه دار است که در آن شخصیت تبدیل به بخشی از ترس خود می گردد و حالا آن را رهبری می نماید.

نما به اندازه فیلم اسطوره ای و افسانه ای است.

12. بتمن در بتمن آغاز می نماید

ترجیح نولان برای بدل کاری های عملی به جای جلوه های ویژه حتی در صحنه های غیراکشن هم نتیجه می دهد.

به خصوص در نماهای رفت و برگشتی مانند این که در آن فیستر بتمن را در ارتفاع و در تقابل با آسمان شهر گاتهام به تصویر می کشد.

این نمای تأثیرگذار تبدیل به یکی از نقاط قوت سه گانه شوالیه تاریکی نولان شد.

13. زمینی پر از لامپ در پرستیژ (The Prestige)

بین فیلم های بتمن، نولان به سراغ تریلری جادویی رفت. فیلمی که احتمالا دیده نشده ترین عنوان در کارنامه کاری او است. زیباترین نمای نولان و فیستر زمینی نامعلوم را نشان می دهد که در آن دو شخصیت اصلی با نیم رخ های تیره توسط لامپ ها احاطه شده اند. تصویری که هم تهدیدنماینده است و هم آرامش بخش.

14. ورود تسلا در پرستیژ

دیوید بویی در نقش تسلا یکی از بهترین ورودها را در یکی از شات های محبوب شخص نولان بر پرده نقره ای می آورد. نمایی که لحظه خروج شخصیت از طوفان الکتریکی در حال وقوع را برای اثبات قدرت ستاره بودن تسلا و بوئی به خوبی به نمایش می گذارد. نما به طور تأثیرگذاری خط بین شخصیت و بازیگر را کم رنگ می نماید، به گونه ای که مخاطب را در تشخیص ابن دو متحیر می گذارد.

15. جادوی سیاه در پرستیز

وقتی صحبت از نماهای سرانجامی ماندگار در ذهن مخاطب باشد، نولان یک استاد است و یکی از بهترین های او نماهای سرانجامی پرستیژ است. در این نما از یک برهم گذاری ساده استفاده می گردد تا تصویر کلاه های شعبده باز کپی شده و زیرزمین سالن تیاتر در حال سوختن در هم آمیخته شوند تصاویری که استعاره ای بصری به وسعت تمام فیلم ایجاد می نمایند.

16. سرقت در شوالیه تاریکی (The Dark Knight)

به سختی می توان یک نمای فیلم را از یک تصویر ثابت برداشت کرد. آن چیزی که نمای ابتدایی شوالیه تاریکی را ماندگار می نماید، دوربین نولان است که به آرامی به یک دزد بانک که یک ماسک دلقک را در دست خود گرفته است نزدیک می گردد. همین کنترل وحشت زای دوربین است که از همان ابتدا تنش را به بالاترین سطح خود می رساند.

17. پیروزی جوکر در شوالیه تاریکی

جوکر نولان به یادماندنی است، نه فقط برای بازی برنده اسکار هیث لجر، بلکه برای شیوه ای که نولان در طی فیلم از این ضدقهرمان فیلم می گیرد.

نماهای پایین به بالا و نزدیک به طور مداوم برای افزایش القای احساس حضور جوکر استفاده شده است.

وصل کردن دوربین به یک ماشین پلیس پرسرعت نشان می دهد که شخصیت در راس هرم هرج و مرج قرار گرفته است و آن را کنترل می نماید.

18. عزاداری بتمن در شوالیه تاریکی

این نما از بتمن که بر فراز ویرانه ای ایستاده است و برای مرگ ریچل داوس سوگواری می نماید، یکی از معرف ترین نماهای سه گانه شوالیه تاریکی است.

فیستر برای این فیلم نامزد دریافت اسکار بهترین تصویربرداری شد.

19. بتمن آبی در شوالیه تاریکی

استفاده از رنگ درجه بندی شده و سایه های نیمرخ در این نما به اندازه ای شدید است که به نظر می رسد فیستر، راجر دیکنز درونی خود را آزاد ساخته است.

از بین تمام نماهایی که بتمن را در مقابل آسمان گاتهام قرار می دهد، این نما از فیلم شوالیه تاریکی، بی شک بهترین آن هاست.

20. بتمن برمی خیزد در شوالیه تاریکی

یکی دیگر از نماهای فوق العاده نولان، باز هم در شوالیه تاریکی خود را نشان می دهد.

دوربین نولان و فیستر موتورسیکلت بتمن را که با سرعت باورنکردنی در حال خروج از تونلی تاریک و وارد شدن به نور است، دنبال می نماید.

نما یک بار دیگر مهارت نولان برای نشان دادن استعاره های بصری و نمایش جهانی درونی شخصیت به وسیله حرکات دوربین را نشان می دهد.

21. خیابان دیوارشده در تلقین (Inception)

خط داستانی تلقین نولان را مجبور کرد تا جلوه های ویژه را در سطح جسورانه جدیدی در آغوش بکشد، اما آن چه باعث شگفتی می گردد، به همان اندازه که حاصل جلوه های ویژه است، حاصل شیوه ای است که نولان و فیستر از آن چه جلوه های ویژه خوانده می گردد فیلم برداری نموده اند.

خیابانی که دور خودش جمع می گردد تا دیوار تشکیل دهد، تأثیرگذار است، اما تصویر و این انتخاب که دوربین با فاصله نگه داشته گردد است که باعث می گردد شگفت آور گردد.

22. دعوای راهرو در تلقین

نولان و گروهش در واقع راهرویی چرخان ساختند تا بتوانند این نمای شاخص فیلم تلقین را به بهترین شکل ممکن مقابل دوربین بیاورند.

قرار دادن دوربین در مقابل جوزف گوردون لویت ادراک متغیر مغز از حرکت در فضا را به نمایش می گذارد و یکی از مشخص نماینده ترین لحظه های کارنامه نولان را به وجود می آورد.

23. یک شهر رویایی در تلقین

نولان در تلقین، از منظر فیلم نامه، بیش از حد احساسی نمی گردد، اما در ارائه تصاویر نفس گیر پیروز عمل می نماید.

این نما از دام و مال که در حال ساخت شهری آرمانی هستند هم زمان نفس گیر و پیش گو است؛ این نما شخصیت هایی را به تصویر می کشد که در جهانی آرمانی خودشان هم تحلیل می فرایند.

24. چرخش در تلقین

چرخش نهایی بدنام.

این نما یکی از پربحث ترین نماهای نهایی تاریخ سینما است و نمایی است که بی شک تمام کارنامه کاری نولان را تعریف می نماید.

25. تحمل کن در شوالیه تاریکی برمی خیزد (The Dark Knight Rises)

شوالیه تاریکی برمی خیزد با یک صحنه شاهکار آغاز می گردد که در آن بین با بازی تام هاردی در حال ربودن یک هواپیما است. صحنه در جایی به اوج خود می رسد که هواپیما در حال سقوط است و بین و دانشمند دزدیده شده از یک طناب آویزان هستند.

نولان صحنه را از بالا ضبط کرد و هنگامی که هواپیما روی زمین سقوط می نماید این صحنه تبدیل به یکی از شگفت آورترین لحظه های نولان می گردد.

به خصوص اگر فیلم را از آی مکس هفتاد میلی متری که نولان هم آن را ترجیح می دهد، ببینید.

26. پایکوبی بروس و سلینا در شوالیه تاریکی برمی خیزد

یکی از بهترین تصمیم های نولان در شوالیه تاریکی برمی خیزد این بود که صحنه آشنایی بروس وین و سلینا کایل را در حالی که آن ها با هم می پایکوبیند، در یک برداشت طولانی چرخشی به دور آن ها بر پرده نقره ای آورد.

یک حرکت دوربین هیپنوتیزم نماینده که با رنگ زرد گرم تصاویر فیستر ترکیب شده است و باعث به وجود آمدن ارتباطی غیرقابل انکار و غیرطبیعی شده.

27. سیاهچاله در شوالیه تاریکی برمی خیزد

یکی از استعاره های بصری سه گانه شوالیه تاریکی حرکت شخصیت ها از تاریکی به سوی روشنایی است که در واقع هدف اصلی وجود سیاهچاله در شوالیه تاریکی برمی خیزد هم همین است.

طراحی صحنه سیاهچاله، قسمت سوم سه گانه شوالیه تاریکی را تشریح می نماید؛ فضای مرموزی که با تضاد تصویری درخشان فیستر بین سیاه و سفید، بیش از پیش معرف شوالیه تاریکی برمی خیزد است.

28. پیغام ویدیویی در میان ستاره ای (Interstellar)

بهترین تصمیم به عنوان کارگردان در میان ستاره ای هیچ ارتباطی با فضا ندارد!

بعد از این که یک مأموریت به درستی پیش نمی رود، کوپر و تیمش به سفینه بازمی گردند و درمی یابند که بیست و سه سال در زمین گذشته است، در حالی که آن ها فقط مدت کوتاهی بر روی کره ای اقیانوسی گذرانده اند.

کوپر می نشیند تا پیغام های ویدیویی را که از سمت فرزندانش دریافت نموده است، ببیند؛ فرزندانی که حالا عظیم شده اند.

نولان از شخصیت ها تک برداشت فیلم برداری می نماید و به آرامی دوربین را به کوپر که در حال فروپاشی عصبی است نزدیک می نماید.

این نما تا به امروز، احساسی ترین نمای کارنامه کاری نولان است.

29. سیاره اقیانوسی در میان ستاره ای

طوری که نولان در میان سناره ای با اندازه ها و تناسب ها بازی می نماید، یکی از بهترین نکات کارگردانی فیلم است.

در بین تمام نماهایی که سفینه کوچک کوپر را در مقابل سیاره اقیانوسی عظیمی که در آن فرود آمده است نشان می دهد، این تصویر از سفینه فضایی که در یک سیاره اقیانوسی پارک شده است، شاخص ترین باقی می ماند.

این نما وسعت صحنه را تشدید می نماید. صحنه ای که در ابتدا با توجه به آب حاضر در آن آشنا است، اما به تدریج با توجه به این که نما آب را به چیزی بی سرانجام و پرقدرت تبدیل نموده است، ترسناک می گردد.

30. درون کرم چاله در میان ستاره ای

ساده نگه داشتن همه چیز سرمشق نولان در میان ستاره ای بود و در این سکانس که در آن سفینه فضایی وارد یک کرم چاله می گردد هم به یاری او آمد.

انتخاب نولان برای ثابت نگه داشتن دوربین در حالی که به پهلوی سفینه چسبیده است، یک تأثیر بصری عمیق بر بینندگان دارد و به نولان اجازه می دهد تا احساسات شحصیت های خودش را با احساسات مخاطبان همگام کند.

31. درون سیاهچاله در میان ستاره ای

چه دوستش داشته باشید، چه از آن متنفر باشید، میان ستاره ای از نولان یکی از تأثیرگذارترین طراحی های هنری کارگردانی را تحویل سینما می دهد؛ هنگامی که کوپر وارد سیاهچاله می گردد و فضا شنماینده و تکرارشونده.

نولان دوست دارد که همه چیز را عملی انجام دهد، اما نماهایی مانند این اثبات می نماید که او یکی از اساتید کارگردانی جلوه های ویژه هم هست.

32. جنگ هوایی در دانکرک (Dunkirk)

نولان پس از جلوه های ویژه سنگین استفاده شده در میان ستاره ای با بازگشت به کارهای عملی در دانکرک خودش را تطهیر کرد.

این به معنای آن است که نه تنها تمام جنگ های هوایی حقیقی بوده اند، بلکه او دوربین خود را به هواپیماها می چسبانده است تا بتواند آن ها را در آسمان کارگردانی کند.

این که نولان می تواند چنین نمای هدفمندی از درون آیینه با چنین خلوصی را هنگامی که دوربین او در حال پرواز است، بگیرد، شاهدی است بر توانایی و مهارت او.

33. پل در دانکرک

دلیلی وجود دارد که برادران وارنر نخستین تریلر خود برای دانکرک را با این نما از گروهی از سربازها که سرخود را پوشانده اند و جایی برای پناه بردن ندارد به سرانجام رساند.

در رابطه با بصری بودن محض، دانکرک را با هیچ نمایی نمی توان بهتر از این نما تعریف کرد که هم وسعت محیط را به نمایش می گذارد و هم مخمصه گیر افتادن در فضای محدود شخصیت ها را.

34. ساحل در دانکرک

نولان و فیلم بردارش، هویتما، از شیوه دیوید لین استفاده کردند و ساحل را به گونه ای بی پیایان و خطرناک به تصویر کشیدند، اما همین نامحدود بودن است که انزوای شخصیت ها را افزایش می دهد.

هویتما برای دانکرک نامزد دریافت بهترین تصویربرداری از اسکار شده بود.

35. مقاومت در دانکرک

عشق نولان به نماهای سرانجامی استعاره ای، یک بار دیگر در دانکرک هم به خوبی به او یاری می نماید.

نمایی قدرتمند که هواپیمای خلبان فریر را در حال سوختن در آتش نشان می دهد.

فریر در حال به اسارت گرفته شدن توسط سربازهای آلمانی است و پیش از این برای جلوگیری از دزدیده شدن اطلاعات، هواپیمای خود را نابود نموده است.

یک عمل قهرمانانه که نولان و هویتما در یک قاب درخشان و پرافتخار آن را به تصویر کشیده اند.

منیع: Indiewire

pariha.ir: پریها | مجله گردشگری، تور لحظه آخری، تور ارزان قیمت، سفرنامه گردشگری

مجله 90 جعبه: مجله 90 جعبه، مجله تفریحی و آموزشی و سرگرمی

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 9 بهمن 1400 بروزرسانی: 9 بهمن 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 144110

به "35 قاب سینمایی بی نظیر که راستا حرفه ای کریستوفر نولان را تعریف می نمایند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "35 قاب سینمایی بی نظیر که راستا حرفه ای کریستوفر نولان را تعریف می نمایند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید